Hartslag #12 : 25 Franse films op het International Film Festival Rotterdam 2023

Het Institut français NL deelt zijn “hartslag” om je te helpen de hedendaagse Franse creatie in Nederland te ontdekken waar je hart sneller van gaat kloppen.

Deze hartslag nodigt je om de 25 Franse producties, die worden gepresenteerd tijdens de 52e editie van het International Film Festival Rotterdam (IFFR), te ontdekken van 23 januari t/m 5 februari 2023.

All Unsaved Progress Will Be Lost van Mélanie Courtinat   

Een vrouw brengt met haar verslag een spookstad van mist en beton langzaam nieuw leven in.

Avant l’effondrement van Alice Zeniter en Benoît Volnais

Tijdens een hete Parijse zomer zet een anonieme brief de wereld van campagneleider Tristan op zijn kop. In dit debuut van Alice Zeniter en Benoît Volnais probeert Tristan de afzender van de brief te achterhalen. Al snel ontvouwt zich zijn politieke, persoonlijke en familiale leven.

Ayankoko Presents: AV Reactive Performance van David Somphrachanh Villayleck

Audiovisuele ervaring waarin Ayankoko de grenzen van stochastische processen opzoekt, zowel op sonisch als op visueel niveau.

Blind Willow, Sleeping Woman van Pierre Földes

Stukgelopen huwelijken en uitzichtloze banen vormen de aanleiding voor aangrijpende ontmoetingen met dromen, fantasieën en koortsige visioenen. Deze aanlokkelijke animatiefilm is gebaseerd op korte verhalen van Haruki Murakami.

Euridice, Euridice van Lora Mure-Ravaud

Wanneer haar ware liefde haar verlaat, moet Odina zich heroriënteren en leren leven zonder achterom te kijken.

La Grande Arche van Camille Authouart

Een ode aan La Défense in Parijs, waar de toekomst ligt in staal en glas.

Jeune Cinéma van Yves-Marie Mahé

Van 1965 tot 1983 werd in Hyères het Festival international du cinéma du jeune cinéma gehouden. Yves-Marie Mahé vertelt het verhaal aan de hand van archiefdocumenten en ontvouwt een duizelingwekkend fresco van glorie en ellende en sterren en ondergeschikten. Dit terwijl het hoofdevenement opgaat in en aan de tijdgeest. Een stichtelijk verhaal.

Le jour où j’étais perdu van Soufiane Adel

Een film die het publiek boeit dankzij de dubbelzinnigheid en de voortdurende veranderingen van perceptie.

Lingua Morta van Jean Ruggirello

Ruggirello’s absurde kruising tussen film en beeldhouwkunst is een burleske komedie met vreemde objecten.

Love & Crashes van Lucile Chaufour

Zijspanracen wordt gedefinieerd door het vertrouwen en de symbiose tussen passagier en coureur. Love & Crashes is een zeldzame film waarin het onderzoek naar een specifieke subcultuur een grote metafoor wordt voor de innerlijke en uiterlijke werking van de intense band die in geslaagde relaties wordt gevormd.

Mange ta soupe van Mathieu Amalric

Na een periode van afwezigheid bezoekt een zoon zijn moeder. Zij is een beroemd literatuurcriticus. Vanzelfsprekend zijn er problemen. De eerste speelfilm van Mathieu Amalric is geworteld in zijn eigen opvoeding. Een debuut van zeldzame zekerheid, vol wijsheid en treffende komische noten.

Marinaleda van Louis Séguin

Op resoluut naturalistische en komische toon volgt Marinaleda de vreemde en bewogen ontmoeting tussen twee vampierlifters en de levendige en nieuwsgierige vrouw met wie ze mee mogen rijden. De mengeling van zedenkomedie en de politieke wens voor een betere wereld biedt een uniek perspectief.

No Dogs or Italians Allowed van Alain Ughetto

Ughetto’s tweede speelfilm is een gepassioneerde familiekroniek verteld in nauwgezette en inventieve stop-motionanimatie, met behulp van poppen en handgemaakte objecten. Surrealisme (broccoli’s stellen bomen voor en suikerklontjes zijn bakstenen) vermengt zich met gebeurtenissen uit de 20^e eeuw in dit waargebeurde verhaal over interculturele migratie.

Onfirm van Damien Tran

Een meditatie over creativiteit en kindertijd als universele menselijke banden die tijd en ruimte overstijgen.

Pacifiction van Albert Serra

“Politiek is als een nachtclub”. Dat is ook het geval voor de nieuwste film van Albert Serra, een stemmig, dromerig verhaal over koloniale macht en politiek in het hedendaagse Frans-Polynesië, met Benoît Magimel in de hoofdrol. Een decadent regime in verval, dit prachtig geschoten mysterie is doordrenkt van geweld en samenzwering.

Parcelle van Rose Lowder

De film is beeld voor beeld opgenomen en gemonteerd met een verborgen camera om het echte beeld te maskeren en het denkbeeldige te onthullen.

Per una selva oscura van Emmanuel Lefrant

Het donkere bos dat de poëten dierbaar is, filmisch opnieuw gecreëerd in een actuele, materialistische en apocalyptische stemming.

Un petit frère van Léonor Serraille

Rose is met haar twee zoontjes van Ivoorkust naar Frankrijk verhuist. Als liefhebbende moeder moedigt ze hen aan om het beste van hun leven te maken. Haar eigen zoektocht naar de liefde weegt echter zwaar op de jongens, die op verschillende manieren volwassen worden.

Phalène van Sarah-Anaïs Desbenoit

Een onderdompeling in een nieuwe wereld die gebouwd is op een perfecte harmonie tussen beeld en geluid.

Ritual for a Dying Planet van Eric Raynaud

De Franse nieuwemediaspecialist Fraction organiseert een ceremonie voor de instortende ecologie.

Saint Omer van Alice Diop

Laurence Coly bekent haar baby te hebben verdronken, maar ontkent schuld in de rechtbank. Deze tegenstelling moedigt schrijfster Rama aan om Laurence’ proces bij te wonen, maar wat zij meemaakt zet haar eigen leven op zijn kop.

Shadows of Machines van Pierre Bastien

In het liveoptreden van Pierre Bastien speelt zijn iconische orkest met een groep levendige schaduwen.

La tour van Guillaume Nicloux

De bewoners van een hoog flatgebouw worden omringd door een “zwarte sluier” die hun gebouw omhult en alles vernietigt wat ermee in contact komt. Edele normen worden volksinstincten en de fundamenten van de beschaving beginnen scheuren te vertonen.

Voyages en Italie van Sophie Letourneur

Een Frans koppel besluit na lang aarzelen naar Sicilië te gaan voor een korte vakantie. Een bewuste herschrijving van Roberto Rosselini’s Voyage en Italie voor de hedendaagse tijd, in de vorm van een knotsgekke romantische komedie, met de juiste mengeling van frisheid, humor en intelligentie.

We Had the Day Bonsoir van Narimane Mari

Met intieme, fragmentarische documentairebeelden en geluid schetst Narimane Mari een levendig doch indirect portret van haar gestorven partner, de schilder Michel Haas. We Had the Day Bonsoir is een ode aan een specifiek persoon door de ogen en oren van zijn geliefde, maar ook aan het leven zelf.

---

Over

Het International Film Festival Rotterdam (IFFR) stelt jaarlijks een programma samen van korte films en speelfilms, documentaires en mediakunst. Hoewel het IFFR vooral het vertonen van nieuwe filmmakers naar voren brengt, die vaak actuele maatschappelijke vraagstukken ter sprake brengen, biedt het ook retroperspectieven.