Nouveau Grand Tour NL: bekendmaking van de tien bekroonde artists in residence van 2025  

Biografie 

Antoine Moulinard is een beeldhouwer en visueel kunstenaar, gevestigd in Brussel. In 2023 behaalde hij zijn masterdiploma keramiek aan de École Nationale Supérieure des Arts Visuels de la Cambre. Hij creëert zijn beeldende kunst vanuit een breed scala aan onderwerpen, die hij samenbrengt in een zoektocht naar een geëmancipeerde en activistische vorm van Queer Joy. Hij laat zich inspireren door fantastische Middeleeuwse beelden, maar ook door huiselijke sferen, de Bourgeois-stijl en kunst buiten de institutionele canon. Antoine Moulinard creëert een eigenzinnig en ironisch universum door fantastische objecten in zijn installaties te plaatsen. 

Residentieproject 

Tijdens zijn werkperiode aan het European Ceramic Work Centre (EKWC) zal Antoine Moulinard zijn eigen gereedschap en op maat gemaakte bas-reliëfs ontwikkelen. Hiermee wil hij keramische kunstwerken creëren waarin hij traditionele objecten, folkloristische verhalen en decoratieve elementen herinterpreteert. In zijn werkwijze zal hij verschillende stappen doorlopen om de technische en conceptuele competenties van zijn gereedschap verder te onderzoeken. Zo gaat hij onder andere historische mallen analyseren, met name traditionele Nederlandse en Vlaamse mallen (speculaasmallen). Daarnaast verwerkt hij zijn persoonlijke motieven en verhalen in zijn zelfgemaakte gereedschap en zal hij experimenteren met diverse materialen en processen om het gebruik en de werking ervan te optimaliseren. Ten slotte wil hij zich verder verdiepen in gietprocessen, door ambachtelijke en digitale fabricage te combineren. 

Biografie 

Léa Busnel is een documentairemaker en regisseur, gevestigd in Marseille. In 2019 behaalde ze haar masterdiploma aan de École documentaire de Lussas. Momenteel werkt ze in Athene aan de documentaire Ne pleure pas sur la Grèce en is ze betrokken bij meerdere kortefilmprojecten. Als lid van de vereniging voor filmmakers La Buissoinière in Marseille werkt ze als filmmaker en docent en geeft ze workshops over filmmaken. 

Residentieproject    

Tijdens haar werkperiode aan het Lage Noorden zal Léa Busnel een korte documentaire over de Friese landschappen maken, in de vorm van een visueel reisdagboek. Voor deze documentaire is ze van plan verhalen, ontmoetingen, beelden en geluiden te verzamelen van mensen die langs de Waddenzee wonen en werken. Ook wil ze zich verdiepen in beeldbeschrijving en de mythologie van de omgeving, om zo de documentaire een tijdloze en sprookjesachtige dimensie te geven. Door een vertelstijl die tot de verbeelding spreekt en een cinematografische ontleding van het landschap zal ze met haar documentaire een dromerig beeld schetsen van de Friese omgeving en laat ze dit gebied, dat midden tussen de kust en de weilanden ligt, tot leven komen met de verhalen van de lokale bewoners en literaire verbeeldingsvluchten.  

Biografie 

Léa Paintandre is een geluidskunstenaar en componist die in haar installaties en meeslepende performances de belichaming van geluid onderzoekt. In 2023 behaalde ze haar diploma aan de École nationale supérieure d’arts de Paris-Cergy. Ze werkt met akoesmatische muziek en geluidecologie en componeert muziek voor live-uitvoeringen en films. In haar werk combineert ze ruimtelijke geluidservaringen met elektroakoestische texturen. Met haar interdisciplinaire benadering verbindt ze kunst, wetenschap en geluid en onderzoekt ze de esthetische, ethische en zintuiglijke eigenschappen van geluid. 

Residentieproject 

Tijdens haar werkperiode bij Willem Twee Studios zal Léa Paintandre onderzoek doen naar de proprioceptie van geluid. Dit wil ze onderzoeken aan de hand van geluidsopnames van de Middellandse zee, gemaakt in de omgeving van Marseille. Deze opnames bevatten rijk materiaal om te onderzoeken op welke manier omgevingsgeluiden de perceptie van ons lichaam en de ruimtes om ons heen beïnvloeden. Ze gebruikt modulaire synthesizers om het ritme en de textuur van de zeegeluiden om te zetten in synthetische composities. Met dit proces wil ze het mogelijk maken de dynamische en fysieke eigenschappen van de geluiden vast te leggen en ze te herinterpreteren in een elektroakoestische taal. Haar opnames worden vervolgens bewerkt met analoge technieken om een tastbare en experimentele dimensie aan geluidverwerking te geven en ze wil door middel van snelheidsvariaties, loops en klanklagen geluidtexturen creëren die zich geleidelijk ontwikkelen. 

Biografie  

Chloé Malaise is een multidisciplinair kunstenaar. In 2019 studeerde ze af aan Beaux-Arts Nantes. In haar werk onderzoekt ze de mogelijkheden van geluid om onze relatie met architectuur en technologie onder de aandacht te brengen. Dit doet ze door middel van installaties, performances en het ontwerpen van geluidsinstrumenten. De esthetiek van sciencefiction vormt een belangrijke inspiratiebron voor haar projecten, waarin ze reflecteert op het dominante technopositivistische denken. Tegelijkertijd draagt ze bij aan de bevordering van een techno-actieve wereld. Haar werk is eerder tentoongesteld in Frankrijk en op internationale festivals en evenementen, waaronder Piksel Festival, Luff Festival, PureDate Convention en Electric Nights. 

Residentieproject 

Tijdens haar werkperiode aan Willem Twee Studios zal Chloé Malaise werken aan haar albumproject ‘Quantum Théory’. In dit project wil ze de dynamiek onderzoeken van het versterken en transformeren van elektromagnetische ruis afkomstig van alledaagse technologische objecten. Ze wil geluidsruimtes creëren waarin geluid volledig kan worden ervaren. Elk nummer op haar album fungeert als een ‘kwantificering van geluid’ en als een unieke eenheid van energie. Ze is van plan haar composities te creëren aan de hand van versterkte signalen die afkomstig zijn van neonbuizen, maar ook door elektromagnetische verstoring te genereren met behulp van circuit bending. Tijdens haar werkperiode zal ze deze signalen, die vaak niet waarneembaar zijn voor het menselijk oor, onderzoeken om hun poëtische en verhalende potentie aan het voetlicht te brengen. Daarnaast zal Chloé Malaise experimenteren met verschillende filter- en geluidsverwerkingstechnieken om ongepolijste klanken en complexe geluidstexturen te creëren. 

Biografie 

Iyo Bisseck is een multidisciplinair kunstenaar, interactieontwerper en programmeur met een Frans-Kameroense achtergrond. In 2021 behaalde ze een masterdiploma Virtual & Augmented Reality aan l’École polytechnique de Paris. In hun kunstwerken combineert Iyo Bisseck meeslepende digitale omgevingen, sculpturale installaties, bewegend beeld en videogames. Ze onderzoekt hedendaagse archieven en belicht zowel de materialiteit van de digitale wereld als de continuïteit van koloniale structuren. Daarnaast verbindt ze verhalen over de diaspora met fictie en interactieve media. Ook is ze actief bij collectieven als Dreaming Beyond AI en Matri-Archi(tecture) en ontwikkelt ze online platforms ter ondersteuning van culturele en maatschappelijk betrokken initiatieven. 

Residentieproject  

Tijdens haar werkperiode bij het Nieuwe Instituut zal Iyo Bisseck een diepgaand onderzoek uitvoeren naar algoritmen die sociale fraude tegengaan. Hierbij wil ze onderzoeken welke impact deze algoritmen op huishoudens in Frankrijk en Nederland hebben. In dit project brengt ze onderwerpen met een vergelijkbare dynamiek samen, zoals sociale controle, grensbewaking en het gevangenissysteem. Ze gaat onderlinge relaties hiertussen onderzoeken aan de hand van statistische analyses en de constructie van etnische groepen, zoals die is voortgekomen uit het koloniale tijdperk. Ze zal de ontstaansgeschiedenis van deze algoritmen ter discussie stellen, evenals de economische en politieke logica waaruit deze voortkomen. Ten slotte zal Iyo Bisseck een video-essay maken in de vorm van de speculatieve videogame Wilderness Garden. In deze videogame combineert ze verhalen vanuit zowel een menselijk als niet-menselijk perspectief met onderwerpen als technologie en grondgebieden. Zo wil ze de manier waarop moderne technologie bijdraagt aan het in stand houden van hiërarchische koloniale structuren en vormen van gebiedscontrole naar voren brengen. 

Biografie 

Claire Bodin Villanneau studeerde in 2021 af aan de opleiding voor Schone Kunsten in Nantes en is een multidisciplinair kunstenaar die de fragmentatie van het lichaam in beeld brengt aan de hand van tekeningen, fresco’s en bas-reliëfs. Haar werken beelden het lichaam uit en vertegenwoordigen de kracht van portretten en het onvoltooide. Met haar werk probeert ze de dunne lijn tussen tekenen en beeldhouwen te verkennen en te vervagen. Ze noemt zichzelf een ‘vormmaker’ die ruimtes voorziet van site-specifieke kunstwerken die uit de vloeren en plafonds lijken te komen. 

Residentieproject 

Tijdens haar werkperiode in het Drawing Centre zal Claire Bodin Villanneau onderzoeken op welke manier ze de tekenkunst kan inzetten om de grenzen tussen tekenen en beeldhouwen en daarmee tussen 2D en 3D te verleggen. Ze is van plan het gesprek aan te gaan met buurtbewoners om hun relatie met hun lichaam te achterhalen en te experimenteren met een reeks tekeningen die ze gaat bewerken als ‘sculptuurtekeningen’ met reliëf om een licht bas-reliëf te creëren. Hun portretten worden vervolgens vertaald in gefragmenteerde tekeningen die gebruikt worden in een site-specifiek kunstwerk dat de vloer en het plafond transformeert. 

Biografie  

Charly Bechaimont is een multidisciplinair kunstenaar wiens performatieve, sculpturale en cinematografische werken een onmiddellijke en rechtstreekse relatie met het object, de omgeving en het lichaam tot stand brengen. In 2022 studeerde hij af aan de École supérieure d’art et de design in Reims. Van zelfbeschadiging met een nietmachine tot het opdelen van een caravan en het performatieve gebruik van giftige vloeistoffen; zijn werk bevindt zich op het snijvlak van queer, reizigers en proletarische identiteiten. Bovendien werpt hij tegelijkertijd een kritische blik op de politieke rol van precaire en gedomineerde lichamen binnen het institutionele geheel. 

Residentieproject 

Tijdens zijn werkperiode in Brutus wil hij dieper ingaan op zijn onderzoek naar giftige materialen, die hij ziet als bewijs van sociale ongelijkheid en discriminatie. Hierbij zal hij zich met name richten op de stoffen die door de industriële bedrijven in Rotterdam worden gebruikt. De geschiedenis van de stad en de stedelijke dynamiek, zoals migratiestromen, culturele transities en industriële materialen, sluiten bijzonder goed aan op zijn artistieke benadering. Naast het experimenteren met een schildertechniek op basis van gebruikte motorolie, is hij van plan om nieuwe technieken te verkennen en materialen te gebruiken die kenmerkend zijn voor deze regio. Denk daarbij bijvoorbeeld aan ijzererts, een grondstof die veel gebruikt wordt door de lokale industriële sector. 

Biografie 

Ryder Morey-Weale studeerde in 2019 af aan het Institut Supérieur des Arts in Toulouse en woont en werkt in Marseille. Tussen 2019 en 2020 nam hij deel aan het onderzoeks- en postdoctorale programma Creatie en Globalisering aan de Offshore School in Shanghai. Aan de hand van sculpturale en geluidsinstallaties ontwikkelt Ryder Morey-Weale ecoficties die zijn gebaseerd op veranderingen in stedelijke ecosystemen. Zijn artistieke werken zijn gericht op de nieuwe en marginale synergiën die ontstaan in verstoorde omgevingen zoals verlaten industriegebieden of braakliggende stedelijke terreinen. 

Residentieproject  

Tijdens zijn werkperiode in Brutus zal Ryder Morey Weale een sculpturale installatie ontwikkelen die het ecosysteem van Rotterdam weerspiegelt. Daarnaast zal hij zijn onderzoek naar marginale ecologieën en de onderlinge verhoudingen tussen soorten verder uitwerken. Door planten en sedimenten uit Rotterdam te verzamelen en te hergebruiken, wil Ryder Morey-Weale zogenaamde invasieve soorten onder de loep nemen en ze herdefiniëren als veerkrachtige agenten en bondgenoten in plaats van als bedreigingen voor het milieu. Hij onderzoekt de manier waarop deze soorten de grenzen tussen het natuurlijke en het kunstmatige, het invasieve en het inheemse doen vervagen. Dit doet hij door speculatieve ecoficties te creëren die de gevestigde verhalen vol controle en uitsluiting uitdagen.   

Biografie 

Patricia Couvet studeerde in 2020 af aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent en is curator in Berlijn en Straatsburg. Haar werk bestaat uit een combinatie van onderzoek in de geesteswetenschappen en sociale wetenschappen met curatoriële praktijken. Ze is de medeoprichter van de Pickle Bar, een ruimte in Berlijn dat een podium biedt aan performatieve en discursieve concepten. Daarnaast speelt ze sinds 2021 een leidende rol in het residentie-mentorschapsprogramma van het kunstcollectief Slavs and Tatars. Verder was ze ook medeoprichter van de onafhankelijke uitgeverij DVA Press.

Residentieproject 

Tijdens haar werkperiode in het Netherlands Institute for Advanced Study (NIAS) zal ze haar project over diverse linguïstische praktijken voortzetten, waarbij ze zich toelegt op de verbanden tussen dialecten, talen en slang. Gebaseerd op de studie van performatieve, discursieve en redactionele praktijken in Nederland, zal ze linguïstische codes, gebaren en praktijken onderzoeken als instrumenten om identiteiten in kaart te brengen met het oog op geopolitieke verschuivingen. Ze zal specifiek kijken naar slanguitdrukkingen die gangbaar zijn in verschillende gemeenschappen in Amsterdam en die onderdeel zijn geworden van het dagelijks taalgebruik. Bovendien zal ze onderzoek doen naar het verloop van taalaanpassingen en hybridisatie, en dan vooral in relatie tot de Nederlandse geschiedenis. Van geesteswetenschappen en rapmuziek tot kunstkritiek, Patricia Couvet zal tijdens het residentieproject een multidisciplinaire aanpak hanteren om de toegankelijkheid en inclusiviteit van talen in curatoriële praktijken te doorgronden. 

Biografie 

Ugo Petronin is een filmmaker en beeldend kunstenaar die in 2020 afstudeerde aan de Willem de Kooning Academy in Rotterdam. Hij verkent de regeneratie, veranderlijkheid en verwarring in relaties tussen het menselijke en het niet-menselijke. In zijn werk combineert hij experimentele cinematografie, wetenschappelijke beelden en participatieve methoden, waarmee hij gevestigde verhalen ter discussie stelt en de rol van film in ecologische transities onderzoekt. Hij zoekt de balans tussen documentaire, speculatieve film en wetenschap. In zijn huidige projecten richt hij zich op de relatie tussen mens en parasiet, binnenlandse kolonisatie en agro-ecologische esthetiek in de Mekongdelta in Vietnam. 

Residentieproject 

Tijdens zijn verblijf aan het Netherlands Institute for Advanced Study (NIAS) hervat Ugo Petronin de ontwikkeling van Benevolences, een filmproject waarin hij de verbanden blootlegt tussen het begrip ‘weldadigheid’ en koloniale systemen. Als uitgangspunt gebruikt hij de Maatschappij van Weldadigheid, een Nederlands sociaal hervormingsproject in de 19^eeeuw dat als doel had om armoede terug te dringen door middel van agrarische koloniehuisjes en dat als blauwdruk diende voor vergelijkbare initiatieven in Frankrijk en Engeland. Het doel van het project, waarbij een experimentele benadering en historisch onderzoek hand in hand gaan, is om een cinematografisch werk te creëren dat de spanningen en psychologische effecten weergeeft die samenhangen met de notie van het begrip ‘weldadigheid’ in een koloniale context.