UNDERLAND : HOOFDSTUK III – VERSTRENGELD LEVEN

Presentatie

RADIUS CCA is een centrum voor hedendaagse kunst en ecologie. Het is gevestigd in het pomphuis en het waterbassin behorend aan de Delftse watertoren. Ter ere van het eerste bestaansjaar is er een aantal tentoonstellingen te zien die zijn opgebouwd uit vier hoofdstukken. De locatie biedt vijfhonderd vierkante meter aan ondergrondse tentoonstellingsruimte, waarin projecten worden vertoond op het snijvlak van kunst, wetenschap en ecologie.

Over de tentoonstelling

De tentoonstellingscyclus, Underland, is deels gebaseerd op de gelijknamige roman van Robert MacFarlane. Tijdens een tentoonstellingsbezoek krijgen bezoekers de kans om de ondergrondse ruimten van de voormalige watertoren te verkennen, via kunst, literatuur, mythologie, wetenschap, ecologie, geheugen en landschap.

Door de vier hoofdstukken, kunnen bezoekers reizen door de “diepe tijd”. In een uitgestrekt geologisch tijdperk komen ze langs waterbronnen en grotten, bodemlagen, mijnen en boorlocaties waar mineralen en fossielen worden gewonnen, schimmel- en wortelnetwerken en opslagplaatsen die beschutting en bescherming bieden in de steeds instabielere habitats die in het Antropoceen zijn ontstaan.

Entangled life is de derde tentoonstelling van het Underland-programma. Bezoekers worden, via de werken van negen kunstenaars, meegenomen in verstrengelingen van tussensoorten die voorkomen in bosrijke ecosystemen, langs het ultraverbonden internetnetwerk naar de communicatie tussen plantensoorten in het bos (vooral via mycorrhiza). Met deze tentoonstelling willen de kunstenaars de begrippen symbiose, mutualisme, wederkerigheid en onderlinge afhankelijkheid promoten.

De Franse kunstenares Dominique Koch neemt deel aan deze gezamenlijke tentoonstelling.

Dominique Koch (1983) woont tussen Parijs en Basel. Ze verkent de co-existentie van verschillende levende soorten, via de begrippen duurzaamheid en veerkracht. Ook verbeeldt ze mogelijke alternatieve vormen van co-existentie tussen die soorten in een onzekere toekomst tussen dystopie en utopie.

Als heus geluids- en videokunstenaar begeleidt ze haar werk met sculpturen en meeslepende installaties. Ze maakt gebruik van een middel dat zij “akoestische ecologie” noemt. Het gaat dan over een werk over onhoorbare randgeluiden (ultrageluid en infrageluid), trillingen en golflengtes, waarvan we ons in het dagelijks leven niet meer bewust zijn. Toch hebben ze als een ecosysteem, een geluids- en emotieatmosfeer effect op onze omgeving. Koch brengt met haar geluidswerk bezoekers in een situatie van luisteren naar en ontvangen van geluiden van de hedendaagse wereld, om zo het bewustzijn aan te wakkeren van hun onderlinge afhankelijkheid van de rest van de wereld en hun dagelijkse impact.

Dit jaar heeft zij de Brits-Zwitserse Bally Artist Award 2022 gewonnen. Met deze prijs wil men de verbinding tussen technologie, mens en natuur stimuleren.