Hartslag #35: Tentoonstelling “The Sound of Fabrics” in het PuntWG in Amsterdam   

Het Institut français NL deelt zijn “hartslag” om je te helpen bij het ontdekken van de hedendaagse Franse creatie in Nederland waar je hart sneller van gaat kloppen. 

Met haar nieuwe tentoonstelling The Sound of Fabrics, die van 30 juni tot 22 juli 2024 in Amsterdam te bezichtigen is, nodigt het PuntWG bezoekers uit om textiel in al zijn verschijningsvormen te herontdekken. Deze tentoonstelling, gepresenteerd door curatrice Camille Velluet, brengt vier kunstenaars samen die textiel hebben gekozen als een van de creatieve dragers voor hun werk, waarbij ze zich laten inspireren door gerehabiliteerde en opnieuw geïnterpreteerde ambachtelijke technieken zoals weven, naaien, borduren en schilderen op stof.

Het centrale materiaal, textiel, vormt het uitgangspunt voor zowel persoonlijke als maatschappelijke vragen en is evenzeer het medium voor artistieke reflectie als geladen met zijn eigen symboliek – die van het huiselijke, het onzichtbare werk en volkstradities. Hoewel textiel de rode draad van deze tentoonstelling is, heeft de veelzijdigheid ervan de exposerende kunstenaars in staat gesteld om het zich eigen te maken en de verschillende facetten ervan te tonen. 

Camille Velluet 

Na haar academische carrière, die ze in 2019 afrondde in een diploma van de École du Louvre, betrad Camille Velluet het veld van curatoriële praktijken met haar eerste collectief, ‘Espace Projectif’, opgericht in 2019. Het collectief organiseerde onder andere de tentoonstelling Un plus grand lac in de Magasins généraux in Pantin, een eerste ervaring in het promoten van opkomende kunstenaars die haar roeping deed ontstaan, welke verder werd bevestigd door haar werk bij het Palais de Tokyo, de Salon de Montrouge en het FRAC Île-de-France. Deze roeping kreeg in 2020 vorm met de mede-oprichting, samen met Sarah Lolley, van het curatorencollectief ‘Emploi Fictif’, en vervolgens in 2022 met de oprichting van ‘Club Invisible’, dat voorstellingsavonden organiseerde in verschillende steden rond Parijs. Sindsdien heeft ze bijgedragen aan het cureren van verschillende evenementen, waaronder het festival Ex-Vitro en de tentoonstellingen in haar eigen tentoonstellingsruimte, Nonono. 

Cindy Bannani

Cindy Bannani, afgestudeerd aan de École supérieure des Beaux-Arts de Grenoble in 2018 en aan de l’École d’Art de Berne in 2020, heeft textiel ingezet als middel om haar familie erfgoed te verkennen, geworteld in het gedeelde geheugen van minoriteiten. Via artistieke creatie, maar ook door middel van onderzoek, verdiept ze zich in kwesties die verband houden met taal en collectieve beeldvorming. Zo bestudeerde ze de semantische verschuivingen in de term “beurette” van 1983 tot nu, een project waarvoor ze in 2019 de Bourse des arts plastiques de la Ville de Grenoble ontving. In navolging van haar onderzoek heeft Cindy Bannani van november 2022 tot maart 2023 een residentie genomen in het Magasin CNAC, waar ze haar eerste tentoonstelling Les 35 en les 99 952 autres presenteerde, een verwijzing naar de mars tegen racisme in 1983. Voor The Sounds of Fabrics heeft Cindy Bannani ervoor gekozen om een compositie in vijf schilderijen te exposeren, getiteld “Il était (encore) une fois”, geïnspireerd door de islamitische traditie van miniaturen. Deze vijf schilderingen op katoen schetsen de gebeurtenissen die leidden tot de protesten van 2005, een verhaal waarmee ze thema’s van systematisch racisme, politiegeweld en de marginalisatie van de Franse buitenwijken aansnijdt. 

Laura Dubourjal  

Met haar werk, dat zich bevindt op het snijvlak van beeldende kunst en mode, stelt Laura Dubourjal haar relatie met de performativiteit van onze interacties in vraag; haar vragen maken deel uit van een onderzoek naar haar familiegeschiedenis, aangezien Laura Dubourjal is opgegroeid in een familie van acteurs. Terwijl ze worstelt met nieuwe vraagstukken, die met name verband houden met gendersocialisatie en ecofeminisme, eigent ze zich de dynamieken en referentiepunten toe die haar kindertijd hebben gevormd. Ze put uit de technieken van het klassieke theater en visuele vertelling om haar emotionele herinneringen en politieke vragen te materialiseren. Textiel, zowel als artistiek medium als drager van de herinnering aan het huishoudelijk werk van vrouwen, is een van de centrale media geworden voor het overbrengen van de thema’s die Laura Dubourjal’s werk karakteriseren. Haar werk is meerdere keren in Nederland tentoongesteld: op de Amsterdam Fashion Week, in de Oude Kerk (Amsterdam) en op de KunstRAI Art Fair.

In de galerie PuntWG heeft Laura Dubourjal een installatie gemaakt die doet denken aan een huiselijke omgeving. De installatie bestaat uit een houten tafel bedekt met een wit tafelkleed dat versierd is met bloem- en plantmotieven in borduurwerk, wat herinnert aan het historische en gemarginaliseerde vakmanschap van vrouwen in zowel naaien en borduren als in de kennis van geneeskrachtige planten. 

Aurélien Lepetit 

Deze kunstenaar uit Lyon, gevestigd in Amsterdam, heeft vooral naam gemaakt door zijn artistieke werk met materialen, waarbij hij voorouderlijke technieken combineert met een herziene en vernieuwde benadering van vakmanschap. Op zijn sculpturen en installaties gebruikt hij onder andere getuft textiel dat doet denken aan beschadigde spiervezels, en met de handgeblazen glassculpturen gemonteerd op stalen sportuitrustingen. Deze verrassende en indrukwekkende combinaties bieden onbeperkte expressiemogelijkheden voor de kunstenaar, die ze gebruikt om vraagtekens te zetten bij de dynamiek in de hedendaagse samenlevingen, zoals de commercialisering van het lichaam en digitale vermoeidheid. Het werk van Aurélien Lepetit is al meerdere malen tentoongesteld in Nederland, waaronder in het Appel Art Center in Amsterdam en het Nieuwe Instituut in Rotterdam, maar ook in buitenlandse musea, zoals de Kunsthall in Zürch (Zwisterland) en de NN Galeria in La Plata (Argentinië).
Gedurende een jaar heeft Aurélien Lepetit gegevens verzameld over zijn slaap, die hij vervolgens heeft vertaald in een met de hand gewezen wandtapijt. Deze creatie, die een dagelijkse inspanning vereiste, nodigt ook uit tot reflectie over de productiviteitsdruk waarmee kunstenaars worden geconfronteerd. 

Miguel Peñaranda Olmeda

Afkomstig uit Cuenca, Spanje, woont Miguel Peñaranda Olmeda sinds 2015 in België, waar hij eerst een master behaalde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen voordat hij zich professioneel richtte op artistieke velden zoals performance en beeldhouwkunst, parallel aan zijn carrière als kostuumontwerper. Centraal in zijn artistieke zoektocht staan zijn reflecties over patriarchale macht, mannelijkheid en geweld – concepten die hij symbolisch tracht te ontmantelen in conceptueel werk waarin hij een directe interactie aangaat met het publiek. Door zich te laten inspireren door het alledaagse, dat hij reproduceert en verandert door middel van performances en sculpturen, zoekt hij naar een vorm van poëtische catharsis. Textielambacht is een van de methoden die hem in staat stellen om verbindingen te leggen tussen zijn vraagstukken en zijn werk, dat onder andere is tentoongesteld in het Viernulvier in Gent (België), het Casa Encendida in Madrid (Spanje) en het Textielmuseum in Tilburg (Nederland).

In het midden van de ruimte bij PuntWG vindt u het werk van Miguel Peñaranda Olmeda, een creatie die het midden houdt tussen poëtisch schrijven, in zijn moedertaal, en weven. De kegelvormige opstelling van de tekst en de transparantie van de stof nodigen de bezoekers uit om het werk vanuit alle hoeken te bekijken, waardoor er een voortdurende interactie ontstaat tussen het werk en zijn toeschouwer. 

Over

PuntWG is een expositieruimte voor hedendaagse kunst gevestigd in het voormalige ziekenhuis Wilhelmina Gasthuis in Amsterdam; het maakt deel uit van de Stichting atelierWG, die onder andere het residentieprogramma airWG heeft opgezet.